Tsunami en Nederland
Wat gebeurt er als een tsunami onze kust nadert?
Hoek van Holland strand
Wat volgt zou een live verslag kunnen zijn van een tsunami of vloedgolf die de kust nadert.
Het belooft warm te worden vandaag. Er staat niet veel wind en om 10 uur 's ochtends is de temperatuur al 22ºC.
Langzaam door het losse, warme zand lopend zoekt Nancy een plekje om in de zon te gaan liggen. Als ze aankomt op een stuk waar niet veel mensen liggen, legt ze haar badspullen neer. Thuis had ze voor het gemak al haar zwarte bikini aangetrokken, die heerlijk combineert met haar toch al licht gebruinde blanke huid en haar blonde haar, dat ruim over haar schouders valt.
Nadat ze haar badhanddoek op het warme zand heeft gelegd en haar badjurk heeft uitgetrokken, gaat ze op haar buik liggen met haar gezicht naar de zee. Het geluid van de zacht ruisende wind en branding begeleidt haar gedachten. Nu ze zich ontspant, heeft ze tijd om na te denken.
De afgelopen periode was behoorlijk hectisch geweest. Eerst waren er de examens voor de opleiding HBO. Gelukkig kon ze in september naar haar derde jaar. Daarna, ongeveer 14 dagen geleden, was er iets gebeurd dat ze niet kon begrijpen.
Plotseling waren er veel mensen verdwenen.
Het gevolg was een grote chaos, ook in Nederland.
Grote en kleine ongelukken gebeurden in bedrijven, maar ook op de weg en zelfs in de luchtvaart.
Elders in de wereld, vooral in de VS, waren de gevolgen nog ernstiger geweest. De wildste verhalen deden de ronde over wat er gebeurd had kunnen zijn. Sommigen beweerden dat al die mensen de aarde hadden verlaten met UFO's, anderen dachten aan een wereldwijde zelfmoord van een of andere sekte ...
Terwijl Nancy haar gedachten laat gaan naar de afgelopen weken, heft ze haar hoofd op en ziet in de verte een zeeschip, geëscorteerd door een sleepboot, langzaam een van de vaargeulen naar Rotterdam opvaren.
Even denkt ze na over hoe het zou zijn om op zo'n schip te mogen werken. Om lange reizen te kunnen maken en interessante havens te bezoeken ... Haar beklemmende gedachten brengen Nancy echter terug naar de afgelopen weken, er is immers ook een goede vriend van haar verdwenen.
Ze laat het schip, de PONL Kobe, voor wat het is, sluit haar ogen en laat haar hoofd op haar armen rusten. De warme zon is goed voor haar en ze dommelt langzaam in, terwijl de vragen in haar hoofd blijven steken.
Ze weet niet hoe lang ze zo heeft gelegen, maar ineens is ze weer helemaal wakker. Iets, maar wat, verontrustte haar?
Geschrokken gaat ze rechtop zitten en kijkt naar de zee, of in ieder geval waar de zee en de branding zouden moeten zijn.
Maar............
De zee heeft zich meer dan een kilometer teruggetrokken en de branding is niet meer te horen. Nancy realiseert zich dat dit haar wakker moet hebben gemaakt, het geluid van de branding is verdwenen!
Ze staat op om een beter zicht te krijgen. In de verte ziet ze de PONL Kobe en de sleepboot, die al een heel eind het kanaal op zijn gevaren. Maar ziet ze wel het wel goed?
Ze bekijkt beide schepen aandachtig. Ja, de schepen varen niet meer landinwaarts, maar varen achteruit naar zee! Hoe kan dat? Wat is hier aan de hand?
Op de brug van het schip de PONL Kobe staat loods Henk van der Wal.
Hij navigeert het schip routinematig door het kanaal naar de terminal. Plotseling lijkt het schip tot stilstand te komen, ook al draaien de motoren op halve kracht. Even later komen ze zelfs niet meer vooruit en ook al wordt het motorvermogen tot het maximum opgevoerd, ze worden steeds sneller terug naar zee getrokken.... Alle vaargeulen naar het Europoortgebied lijken leeg naar zee te stromen.
Henk, maar ook de kapitein en stuurman op de brug begrijpen net zomin als Nancy wat er gebeurt. Ze pakken verrekijker en staren naar de zee.
In de verte lijkt er iets mis te zijn met de zee, aan de horizon is het alsof de zee omhoogkomt...
Kapitein Piet Geerts is de eerste die beseft wat er aan de hand is. Jaren geleden zat hij op een olietanker in de baai van Yokohama toen een tsunami, een soort vloedgolf, plotseling vanuit zee de baai in was gerold. Hun schip was toen gunstig gelegen en de tsunami was niet erg groot geweest. Ze waren nauwelijks afgedreven terwijl het schip aan zijn ankerketting trok toen de tsunami, die ongeveer 2 meter hoog was, onder het schip doorspoelde. Op sommige plaatsen in de baai was de golf echter hoger geworden en was er aanzienlijke schade ontstaan.
Enkele kleine vissersboten waren gekapseisd, waarbij verschillende bemanningsleden verdronken.
Ja, een tsunami denkt Piet Geerts.
Hoe is het mogelijk, een tsunami hier? Maar alle tekenen wijzen erop.
"Mensen daar komt een vloedgolf aan, en niet zo'n kleine", zegt hij, terwijl zijn hersenen als een sneltrein werken om te bepalen wat ze moeten doen. Ze zouden het beste af zijn geweest op open zee, maar nu bevinden ze zich in een vaargeul waar ze zeer beperkte manoeuvreerruimte hebben en varen ze achteruit naar de vloedgolf die met grote snelheid het land nadert.
Dankzij hun verrekijker kunnen ze de tsunami nu goed observeren.
Het is ongelooflijk.
Een tsunami van misschien wel tientallen meters hoog komt met een snelheid van honderden kilometers per uur op hen afstormen.
Nancy staat op het strand en staart nu samen met bijna alle badgasten naar de zee, vanwaar een steeds luider zoemend tot brullend geluid komt. Omdat ze veel lager staan dan Piet Geerts op het schip, zien ze pas later hoe er een vloedgolf op hen afkomt.
Al snel blijkt dat het om een torenhoge golf gaat.
Nancy's zongebruinde gezicht wordt wit, ze voelt zich misselijk en haar knieën lijken het te begeven. Om haar heen vallen verschillende badgasten, overmand door angst, bewusteloos op de grond. Een paar mensen krijgen ademhalingsmoeilijkheden en er zijn mensen die een hartaanval krijgen.
Nancy wil graag schreeuwen, maar er komt geen geluid uit haar geopende mond. Ze staat daar verlamd, terwijl de golf die steeds hoger wordt richting het strand snelt. Plots is de tsunami oorverdovend bij haar. Als een lucifer wordt ze met grote snelheid opgepakt en tegen het beton van de hoge gebouwen aan de boulevard gegooid.
Haar lichaam wordt verbrijzeld door de kracht.
Gebouwen storten in onder grote hopen water, terwijl de golf verder het land in raast en overal dood en verderf veroorzaakt.
Voordat piloot Henk van der Wal of kapitein Piet Geerts iets nuttigs kunnen doen, is de enorme golf hun positie genaderd.
Het geweld dat even later losbarst, is onbeschrijfelijk. Ondanks zijn grootte lijkt het zeeschip een surfplank te zijn geworden. De brullende golf tilt het schip op en even lijkt het erop dat het ondersteboven zal worden gegooid. Het gaat hoger en hoger totdat het schip met een snelheid van meer dan 100 kilometer per uur het land in surft, bijna op de top van de golf.
Na een paar minuten botst de PONL Kobe met een oorverdovende knal tegen de installaties van een olieraffinaderij bij Europoort.
Terwijl de verwoestende golf tanks in het hele gebied verplettert, komen in korte tijd miljoenen tonnen olie, chemicaliën, vloeibaar gas en andere gevaarlijke materialen vrij.
Het is slechts een kwestie van seconden voordat dit explosieve mengsel ontbrandt.
Het effect is vergelijkbaar met de kracht van een paar atoombommen. De brand die ontstaat, woedt na de vloedgolf en vernietigt alles wat de passage van de tsunami heeft overleefd. Even lijkt het erop dat de vloedgolf zelf zal worden ingehaald en verzwakt door de kracht van de explosies, maar de watermassa, die nog steeds met grote snelheid raast, kan niet worden gestopt. Dit geweld, samen met steeds meer explosies van verpletterde tanks, opslagplaatsen, enz., vernietigt al snel heel Nederland.
De tsunami blijft over de grens met Duitsland rollen, om vervolgens langzaam tot stilstand te worden gebracht door het hoger wordende land. Twee andere landen aan de Noordzee ondergaan hetzelfde lot als Nederland, terwijl ook elders grote schade wordt aangericht. Het resultaat is verbluffend. In minder dan een uur zijn miljoenen mensen gestorven, en ooit vruchtbare en economisch welvarende landen zijn voor altijd weggevaagd, ja, een gebied waar niemand meer doorheen zal reizen ...
Is het bovenstaande een reëel gevaar?
“Als Ik wilde dieren door het land laat trekken, en zij verwoesten het, en het wordt woest, zodat niemand er doorheen kan vanwege de wilde beesten, ...” Ezechiël 14:15
“U betrad met Uw paarden de zee, de schuimkoppen van machtige wateren. Ik hoorde het en mijn lichaam beefde; mijn lippen trillen bij het geluid; verrotting tastte mijn beenderen aan. Ik sidderde op de plaats waar ik stond”. Habakuk 3:15, 16
Zie ook Lukas 21:25,26
Deze twee profetieën verklaren het allemaal!